| Idee | 2014.11.16 08:50 08:53 |
Aksjomatyzacja nauk. Wstęp do cybernetyki ogólnej | Piotr Świtecki | |  | Notatki z seminarium doc. Kosseckiego, Warszawa 30 IX 2014 r. | 
 Po wakacjach doc. Kossecki rozpoczął nowy cykl seminariów, poświęcony socjocybernetyce. Na początek określenie obszaru zainteresowań i definicje pojęć.
| Arystoteles używał pojęcia cybernetyki jako sztuki sterowania okrętem i społeczeństwem.
Cybernetyka sformalizowana zaczęła się rozwijać w czasie wojny, zwłaszcza na polu obrony przeciwlotniczej - problem pościgu (trafienia w ruchomy, mogący dynamicznie zmieniać kierunek i prędkość, cel).
Jedynak ma to do siebie, że musi mieć oparcie w otoczeniu - w czasie wojny nie przyjmowano ich na pilotów myśliwców i dowódców bombowców, zmuszonych samodzielnie podejmować decyzje.
Aksjomatyzacja wymaga definicji pojęć i przyjęcia pojęć pierwotnych (tj. niedefiniowalnych; określenie ich zachodzi „na podstawie opisu literackiego”). [tu kłania się realizm teoriopoznawczy i zdrowy rozsądek, a nawet gdzieś tam, w ostatnim rzędzie, widać kłaniających się Sokratesa z Arystotelesem. MT]
Wymóg dowodów twierdzeń.
Podejście realistyczne: za aksjomaty przyjmuje się rzeczy oczywiste.
Natomiast w idealizmie teoriopoznawczym aksjomaty przyjmuje się dowolnie. To drugie może dotyczyć także opracowywania danych empirycznych:
α - prawdopodobieństwo odrzucenia hipotezy prawdziwej (5% lub 1%)
β - prawdopodobieństwo odrzucenia hipotezy fałszywej
Zatem empiryczne weryfikacje nadal oparte są o arbitralne prawdopodobieństwa.
Mamy zatem:- obiekty elementarne;
- relacje między nimi;
- zbiory.
Mamy też 8 aksjomatów rozróżniających obiekty od relacji (by odróżniać je przynajmniej w ramach jednego badania).
Zbiór relacji to struktura.
Zbiór obiektów to substancja.
Równość dotyczy relacji, tożsamość - relacji i obiektów.
Funkcje, których zmienną jest funkcja, nazywamy funkcjonałami - znowu dzieło Polaka, Banacha.
s {t', s[-∞, t']}
Cybernetyka: stan świata w chwili t' jest zależny nie od przeszłości, ale od tej chwili oraz funkcji zbioru stanów świata od tej chwili do nieskończoności:
s {t', s[t', +∞]}
W cybernetyce przyczyną jest cel lub zbiór stanów przyszłych [co kojarzy się ze średniowieczną „przyczyną celową” MT]
Metacybernetyka to synteza obu podejść.
Przede wszystkim badamy relacje (nie wchodzimy do środka obiektów /elementarnych/), ale to oczywiście jest kwestią konwencji badania („elementarność” nie jest immanentną, ontologiczną cechą obiektu, ale zależy od badacza).
Indoktrynacja to programowanie ideologiczne, a nie poznawcze.
Podstawą działania Stolicy Apostolskiej jest realizm.
System to zbiór obiektów elementarnych i relacji między nimi.
Relacje dzielimy na abstrakcyjne i energomaterialne. Relacje abstrakcyjne bada logika, matematyka. Energomaterialne fizyka i cybernetyka.
Relacje dzielimy również na bierne i czynne. Bierne, jeśli nie ma między obiektami przepływu energomaterii (statyka). Czynne, nazywane w cybernetyce sprzężeniami, jeśli między obiektami przepływ energomaterii zachodzi (systemy dynamiczne).
Pojęcia pochodne to pojęcia definiowane.
Klasyczne dzieło z obszaru cybernetyki: Norbert Wiener „O sterowaniu i łączności w zwierzęciu i maszynie” (Nowy Jork 1948).
Ojciec Wienera urodził się w Białymstoku.
Cybernetyka, choć miała być interdyscyplinarna, od razu ze wzgl. na zastosowania podzieliła się na:
- techniczną (najszybciej się rozwijała, m. in. automatyka);
- biologiczną;
- społeczną.
Mechanika kwantowa nie dysponuje żadnym wzorcem, jest tylko modelowaniem empirii.
Maszyny są deterministyczne, ludzie probabilistyczni - co utrudnia stosowanie cybernetyki. Poza tym ludzie mają swoje interesy (są autonomiczni - maszyny są co najwyżej samosterowne).
System autonomiczny może się sam sterować i w pewnym zakresie przeciwdziałać utracie tej sterowności (w niektórych dostępnych online kopiach filmu „Prekursor” ta znajdująca się na początku definicja została wycięta).
|
Zalecane lektury:
J. Kossecki: Metacybernetyka (uwaga: w tabeli na str. 55 wiersz poświęcony logice jest niepotrzebny!)
M. Mazur: Cybernetyczna teoria układów samodzielnych (WNT 1966)
J. Kossecki: Nacjokratyzm (w przygotowaniu) |
| 3651 odsłon | średnio 4,5 (4 głosy)   |
Tagi: Kossecki, Marian Mazur, doc. Kossecki, cybernetyka, polska szkoła cybernetyczna, socjocybernetyka, aksjomatyzacja nauk, przyszłość, sterowanie, aksjomatyzacja, aksjomat, dowód, zbiory, relacje, obiekty, pojęcia, obiekt elementarny, system. | Re: Aksjomatyzacja nauk. Wstęp do cybernetyki ogólnej | |  | | Marek Stefan Szmidt, 2014.11.16 o 18:25 | Szanowny Panie Piotrze,
zdania pana Koseckiego nie podzielam, uważając, - dla przykładu - iż nie istnieją "rzeczy oczywiste", tylko falsyfikowalne, lub nie, lecz przyznaję 5 punktów za publikowanie teorii spornych i dyskusyjnych, wykraczajacych poza to, "co oczywiste" :-)
Rożnorodność opinii i twierdzeń jest niezbedna do rozwoju cywilizacyjnego, co udowadnia praktyka ewolucji, gdzie z wytworzonych mutacji przetrwają tylko te, które zdolne są do adaptacji w zastanym środowisku.
Reszta obumiera, lub się nie namnaża, podobnie jak obumierają niesprawdzone w praktyce teorie (np. panów Koseckich)...
Nadal uważam, iż marnuje Pan swoją dociekliwość na tych seminariach, lecz szanuję Pański wybór, czego dowodem jest powyższa ocena.
pozdrawiam Pana serdecznie
MStS | | zaloguj się lub załóż konto aby odpowiedzieć |
| Re: Aksjomatyzacja nauk. Wstęp do cybernetyki ogólnej | | | | Wczar, 2014.11.17 o 16:53 | Jest niewielki problem :-) Docent zakłada determinizm, co jest sprzeczne z badaniami nad układami dynamicznymi ze sprzężeniem zwrotnym, które spełniają odwzorowanie logistyczne
x --> kx(1-x) Lorenza. Takie układy zachowują się chaotycznie w pewnych warunkach. Przekonuje mię hipoteza K.R.Poppera o istnieniu skłonności odpowiedzialnych za niezdeterminowane zachowanie się rozbudowanych układów, tłumaczących też paradoksy dynamiki kwantowej.
Pozdrawiam | | zaloguj się lub załóż konto aby odpowiedzieć |
|
|
Kłamstwo powinno się zwalczać prawdą, a nie pałką policyjną.
|
|
